وای ریه گی کرمانشاه عزیزم ، هر به تاشم وه چو
آه...راه کرمانشاه را عزیزم ، میتراشم با چوب
ارای دوسه گم عزیزم ، اری هربای هربچو
برای دوست عزیزم که همیشه بیاید و برود
واران وارانه ، گل دانه دانه
باران می باره و می باره ، فصل گل دانه ریزانه
یار خومالگم ، اری بی دوست ویرانه
خانه من بدون دوست ویرانه
یار خومالگم ، اری بی دوست ویرانه
خانه من بدون دوست ویرانه
وای ر یه گی کرمانشاه عزیزم ، اری گل وگلد سه
آه... راه کرمانشاه عزیزم پر از دسته های گل شده
بیشنه دوسه گم ای هاوار وه لا غریبی بسه
به یارم بگو ، ای داد دیگه دیار غربت بسه
واران وارانه ، گل ریزه ریزه
باران می باره و می باره ، فصل گل ریزانه
وعده ی وه هار دی ار یه خوه پاییزه
وعده ی بهار دادی ، اما حالا پاییزه