خدایا
می پرستم
چشم های غزل واره ی آن لیلای خوبم را
...
قبله ام سمت نگاهیست
که طلوع می کند
از مشرق چشمان سیاهش آفتاب
طواف می کنم دور سرش
اگر بگرد کعبه ات نیامدم
خدای من گناه نیست؟
نماز را اقامه می کنم
فقط برای تو خدای من
تمام ((قد قامت)) من می شکند
به دیدن قامت او
خدای خوب من بگو
بگو که این گناه نیست
لیلای من = خدای من
خدا ببین که کفر شد
دوباره توبه می کنم
نگاه تازه می کنم
لیلای من = لیلای من
خدای من = خدای من